De lonen van Oost-Europese chauffeurs die werken voor transporteurs in de automotive-sector zijn erg laag en hun arbeidsomstandigheden zijn schokkend slecht. Dat blijkt uit een onderzoek van vakbond FNV. Een Roemeense chauffeur die in dienst voor De Rooy vervoer uitvoert voor DAF bijvoorbeeld verdient slechts 2,33 euro per uur.
In hun missie-omschrijvingen hebben auto- en truckfabrikanten als DAF, Volvo en Scania prachtige volzinnen staan over sustainability en durability. ,,Ze maken zich druk over kinderarbeid in Afrika, maar tegelijkertijd houden ze de ogen gesloten voor wat er onder hun neus plaatsvindt,” aldus FNV-woordvoerder Edwin Atema.

Slechts 5 van de 450 trucks van De Rooy hebben Nederlands kenteken

Een transportonderneming als De Rooy heeft zo’n 450 trucks op de weg voor het transport van trucks en onderdelen van DAF. Maar slechts vijf van die trucks staan geregistreerd in Nederland en worden bemand door Nederlandse chauffeurs. De rest is voornamelijk geregistreerd in Polen. ,,De Rooy zegt dat het bedrijf daar een zusteronderneming heeft, maar wij hebben persoonlijk geconstateerd dat dat slechts een postbusfirma is. Het transport wordt volledig geregeld en aangestuurd vanuit Nederland,” aldus Atema
Chauffeur Doru Badetchi (51), die in dienst is bij De Rooy, is afkomstig uit Roemenië, maar staat geregistreerd als werknemer bij De Rooy Poland. ,,Doru is nog nooit van zijn leven in Polen geweest,‘‘ aldus Atema. ,,Maar De Rooy heeft ontdekt dat van alle Europese landen Polen het land is waar de laagste sociale premies hoeven te worden betaald. Wij hebben uitgerekend dat De Rooy voor Doru gedurende twee jaar ruim 80.000 euro aan sociale lasten had moeten betalen als hij een Nederlands loon had gehad. Maar nu Doru in Polen is geregistreerd, hoefde De Rooy slechts 20.000 euro aan sociale lasten aan de Poolse overheid af te dragen. Dat levert een fikse besparing op, zeker als je in totaal 445 buitenlandse chauffeurs in dienst hebt.

Chauffeur Doru is nog nooit van zijn leven in Polen geweest

Behalve dat de chauffeurs slecht worden betaald en nauwelijks ergens op kunnen teurgvallen als ze ziek worden of werkloos, zijn de arbeidsomstandigheden ook bijna middeleeuws. Doru Badetchi heeft een regeling waarbij hij vier weken werkt en dan een week naar huis mag. Tijdens de vier werkweken speelt zijn leven zich vrijwel uitsluitend in en rond de cabine af. Er zijn ook chauffeurs die drie maanden aan een stuk werken en dan een maand thuis zijn.

Van het doorbrengen van de weekendrust buiten de cabine komt in veel gevallen ook niet veel terecht. Een chauffeur van Baderer’s vertelde het FNV dat zijn baas hem had opgedragen in de weekenden de chauffeurspas uit de tachograaf te halen. De boete voor het verwijderen van de chauffeurspas is namelijk lager dan de boete voor het niet eerbiedigen van de weekendrust.
Sowieso is de kans op controle erg klein. Vakbond FNV pleit daarom voor veel uitgebreidere controles en het weer optuigen van inspectiediensten die de afgelopen jaren steeds verder zijn uitgekleed. Maar vooral hoopt het FNV dat fabrikanten als DAF en Volvo zich eens achter hun oor gaan krabben en het transport van hun producten niet meer op deze asociale manier laten plaatsvinden. Of zoals Atema het zegt: ,,Dit is te ziek voor woorden.”

Klik hier voor een filmpje van het FNV over de arbeidsomstandigheden in de automotive sector.