Throwback: Leren rijden op ‘teruggekeurde’ Scania 94 L

Throwback naar een jaar geleden. In Truckstar 7/2019 spraken we de toen 16-jarige Danick Breugem en en hij zat achter het stuur van een Scania van De Lordd. Wel een teruggekeurde met een maximum snelheid van 45 kilometer per uur. Truckstars Throwback Thursday!

Dit artikel komt uit het Truckstar archief van 2019. Beschreven informatie en/of andere zaken kunnen ondertussen achterhaald zijn.

Het is wel even een dingetje: naast een zestienjarige in de cabine van een oude Scania, van De Lordd, plaatsnemen en meerijden. Je vraagt jezelf toch af: kan hij het wel? Is hij niet te jong? Is dit veilig? Het is de eerste kilometers toch anders dan wanneer je bij een chauffeur met tien jaar ervaring zit.

Danick, een lange en ietwat schuchtere jongen met een gezonde dosis humor, is al druk in de weer op zijn ‘vrije’ dinsdag. Hij studeert MBO Manager Transport en Logistiek in Rotterdam. Als hij niet leert, dan werkt hij. En laten we wel wezen: hij heeft de coolste bijbaan die een zestienjarige kan hebben. “Mijn vrienden vullen vakken terwijl ik op deze Scania 94 L 310 rijd”’, zegt hij en houdt het stuur vol trots in handen. Danick is op weg van het bedrijf naar een kwekerij in de buurt om daar dozen plantjes op te halen voor een groothandel. De Scania is overigens 21 jaar oud en reed al vijf jaar voordat Danick zelfs maar geboren werd. Danick kijkt op de kilometerteller: “Die is kapot, maar hij heeft meer dan een miljoen gelopen.”

“Ik heb de droom om op een dag samen met mijn vader een transportbedrijfje te beginnen.”

Internationaal
Hij rijdt altijd in de omgeving en uiteraard in sukkeltempo. Op de kentekenplaat van de Scania staat vrij stoer DeLordd45. Omdat het om een mmbs (motorrijtuig met beperkte snelheid) of ‘teruggekeurde’ auto gaat, hoeft hij geen echte plaat te hebben. Wel moet de wagen aan allerlei eisen voldoen en mag een zestienjarige er heus niet zomaar erop rijden.

“Ik heb, toen ik zestien werd, meteen mijn rijbewijs T gehaald. Dat is het trekkerrijbewijs”, vertelt Danick tijdens het lossen van pallets met dozen. Hij weet de weg met zijn pompwagentje prima te vinden en beweegt zich tussen de andere chauffeurs alsof hij nooit anders doet. In gedachten is dat misschien wel zo. “Al zolang ik me kan herinneren, wil ik vrachtwagenchauffeur worden. Het liefst word ik zzp’er en ga ik internationaal rijden zodra ik achttien ben. Ik wil, zolang ik jong ben, zoveel mogelijk uren en kilometers maken. Want als ik aan een gezin begin, is dat toch lastiger.” Welk type werk maakt hem niet heel veel uit. “Het liefst gekoeld transport. In ieder geval geen containervervoer”, zegt hij. “Dan sta je zo lang te wachten. En ik wil zelf laden en lossen. Ik heb graag beweging tijdens het werk.”

Chauffeursbloed
Op de ervaring die hij op zo’n dag opdoet, valt weinig af te dingen. Het zijn veel korte ritjes in de omgeving, maar is ook veel laden en lossen. Niet alleen planten, maar ook rolcontainers ophalen en wegbrengen. Van wie heeft hij dat chauffeursbloed eigenlijk? “Mijn vader is paprikatuinder hier in de buurt”, vertelt hij terwijl hij de oude Zweed over de polderweggetjes stuurt. “We hebben de droom om op een dag samen een transportbedrijfje te beginnen. Mijn vader gaat over een paar maanden lessen voor zijn groot rijbewijs. De tuinderij had vroeger een oude mmbs Ford, maar daar heb ik nooit op gereden.” Danicks moeder werkt op de universiteit van Leiden, dus de interesse is in dit geval niet genetisch bepaald.

Hulpmiddelen
Er is nog iets opmerkelijks aan de Scania. Het is net een opa die niet met pensioen kan, maar wel wordt vertroeteld. Er zit nieuwe bekleding in bijvoorbeeld. Danick: “Heb ik samen met Guus gedaan. Een collega die ook voor zijn trekkerrijbewijs gaat.” Verder is er een boordcomputer ingebouwd, zijn er camera’s aangebracht en is er een automatische achterklep gemonteerd. De Lordd-directeur, Bert van Reeuwijk, heeft de wagen niet voor niets uitgerust met hulpmiddelen: “Het helpt de jongens bij het rijden”, zegt hij. Ook voor hem is het lastig om goed personeel te vinden en als er dan twee enthousiaste jongens op de stoep staan, zeg je geen nee. “We hebben Danick niet in het diepe gegooid hoor. Hij is een tijdje met een andere chauffeur meegereden en wij zijn vaak met hem meegegaan.” Zelf zegt Danick veel geleerd te hebben van chauffeurs Arwin van de Berg en Sander Duijnisveld. “Ze zijn allebei nu zelfstandig ondernemer. Hun vaders waren ook tuinders”, noemt hij enige paralellen op. “Sander begon op zijn zestiende op een mmbs. Nu is hij achttien en heeft vier vrachtwagens op de weg.”

Lees ook
“Ik was de middelbare school spuugzat,” vertelt Niels. “Ik wilde maar één ding: chauffeur worden.”

Aan het einde van de dag is het enigszins sceptische gevoel van naast een puberchauffeur zitten, volledig verdwenen. Danick rijdt volwassen en verstandig. Hij geeft blijk van inzicht maar is bovenal geïnteresseerd in het vak dat hij aan het leren is. Nog een paar jaar en we zullen zeker een combi zien rijden met zijn naam erop. “Breugem en pa komt erop te staan”, zegt hij lachend.

En nu?
Een berichtje aan het adres van Danick leert ons dat hij zijn MBO opleiding versneld mag doen, dat wil zeggen: zijn 4-jarige opleiding mag hij in 3 jaar afronden. Vorige maand is Danick 18 geworden en hij had toen ook zijn praktijkexamen vrachtauto C gepland, maar corona gooide roet in het eten. “Het CBR ging dicht op de dag dat ik moest afrijden, man, wat baalde ik hiervan.” De Lordd is inmiddels overgenomen door De Winter net als Danick en zijn Scania 94 L. Ook daar heeft Danick het goed naar zijn zin: “Gelukkig kan ik met de Scania blijven rijden, dus ik heb niks te klagen.”

Tekst en foto’s: Arjan van den Haak