2012 was erg slecht
De Nederlandse transportsector heeft een bar 2012 achter de rug.
Dat blijkt uit het conjunctuurbericht over het vierde kwartaal van Transport en Logistiek Nederland (TLN). Vergeleken met 2011 daalden de winsten, de bedrijvigheid en de omzetten.
Wat steeg was het aantal faillissementen, met dertig procent, een dramatische ontwikkeling.
Slechts de helft van alle ondernemers maakte winst in 2012, terwijl slechts een kwart spreekt van een goed jaar.
Wat betreft het vierde kwartaal van 2012 zag een derde van alle wegvervoerders de omzet en winst dalen ten opzichte van hetzelfde kwartaal een jaar eerder.
Waar gaat het mis?
Er zijn verschillende oorzaken, waaronder de eurocrisis. Consumenten in Nederland houden de handen op de knip, er wordt veel minder gebouwd en men stelt grote aankoopbeslissingen uit. TLN beaamt dit ook.
Tegelijkertijd blijft de diesel duur, en wordt de goedkope lonen-concurrentie uit Oost-Europa alleen maar erger. “Uit vrees om opdrachten te verliezen, durft een aantal vervoerders de prijzen niet te verhogen terwijl de kosten wel stijgen. Hierdoor komt de financiële positie van veel ondernemers verder onder druk te staan”, schrijft TLN dan ook.
Vicieuze cirkel
Probleem is echter dat ook Nederlandse transporteurs meewerken aan het (te) laag houden van de tarieven door op grote schaal Oost-Europese chauffeurs in te zetten. Zij voelen zich hiertoe gedwongen omdat ze werk wat ze tot nu toe vast hebben kunnen houden, anders verliezen. En zo zit het Nederlandse wegtransport in een vicieuze cirkel.
Overigens steeg ook in andere sectoren het aantal faillissementen in 2012. Het gemiddelde lag echter op veertien procent, een heel ander cijfer dan de dertig procent stijging in het wegtransport.
Het einde is helaas nog niet in zicht, zo verwacht TLN, ook al wordt voor 2013 wel een opleving van de economie verwacht. Die zal ook het wegtransport iets meer lucht geven.
Het zegt mij niets hoeveel procent van de bedrijven failliet zijn verklaart. Vele maken een doorstart met schone lei en doen dit alleen maar om van vervelende contracten en schuldeisers af tekomen. Ik ken er zelf een paar die er een praktijk van maakte om een bedrijf op te zetten en dat na een jaar of 4 te laten klappen en de volgende dag gewoon weer het zelfde beginnen voor de volgende paar jaar onder een andere naam.