| 14:51 | Arjan Olsthoorn

Truckstar 01/2021

Hard of zacht, wanneer dit nummer verschijnt is de brexit een feit. En ook al zijn de huidige files voor de kanaaltunnel veroorzaakt doordat de Britten snel nog even zonder invoerrechten hun aankopen in de EU doen, op lange wachttijden in de toekomst wordt nu al gerekend. Nog dramatischer dan het gedoe met douaneformaliteiten is dat er vanaf 1 januari ook een einde komt aan de cabotageregeling. Wat dat mogelijk inhoudt lees je in deze Truckstar. Wetten en regels, je staat soms versteld wat de uitwerking daarvan kan zijn wanneer die star worden gehandhaafd. Zo krijgt Gerrie Pol, al 31 jaar chauffeur op een aangepaste vrachtwagen, dit jaar zijn rijbewijs niet verlengd. Een soort toeslagenaffaire met dit keer het CBR in de hoofdrol.

Omdat een stamtafelgesprek deze dagen niet op de gebruikelijke manier gehouden kan worden, bezoeken we jullie onder het mom ‘geen plaats in de herberg’ op de parking. En daar blijft het niet bij, we gaan puzzelen met personenauto’s tijdens een masterclass autotransporter laden en lossen, bewonderen de nieuwe containerdroom van Mike Renne, balen mee met John Bronkhorst en huiveren bij een rit boven de poolcirkel in Alaska uit 1989. Dit en uiteraard nog veel meer lees je in deze uitgave.

Truckstar nummer 1-2021 kun je nu kopen in de winkel. Maar wil je de deur niet uit, koop dan online. En wil je echt niets te kort komen, word dan abonnee – dan vind je alle nummers van Truckstar samen met de Specials voortaan gewoon in de brievenbus en hoef je niets meer te missen!

Een containerdroom

Mike Renne verhuurt afvalcontainers aan particulieren en bedrijven. Om deze te vervoeren, kocht hij een Scania S650 8×2, die hij helemaal volgens zijn wensen liet opbouwen. Het resultaat mag er zijn, zoals de drie gestuurde assen van zijn 8×2-motorwagen. De voordelen daarvan zijn overduidelijk wanneer Mike met gemak zijn Scania achteruit een doodlopend straatje indraait. Met de haakarm laat hij een lege container zakken. Die staat hier even goed. Nu kan hij om de hoek de volle oppakken en daar straks de lege neerzetten.

Mike Renne

Autobahn-beleving op de Interstate

De Freightliner Cascadia is de best lopende zware truck in Noord-Amerika, althans qua marktaandeel. Hoe zo’n highway-machine nu rijdt ondervond Korneel Luth, onze medewerker in Canada. Maar liefst vier dagen voelde hij deze moderne Amerikaan aan de tand. En of dat beviel?

freightliner

Avontuur of waanzin?

Of het ooit weer zo koud wordt in Alaska als in januari 1989, dat valt te betwijfelen. Daarom blikken we in dit nummer terug op de reis die Hans Molenkamp dat jaar naar Alaska maakte. Hij wilde een reportage maken over het transport tijdens de lange, koude winter boven de poolcirkel en werd op zijn wenken bediend. Hij was er nog geen drie dagen of de temperatuur zakte naar recorddieptes van minus 60 tot wel minus 70 graden Celsius! Dan gaat ook in Alaska het licht bijna uit.

alaskaElke dag balen

Het eerste wat in je opkomt als je elke dag baalt is: ‘snel ander werk zoeken’. Maar bij John Bronkhorst ligt dat toch anders. Ook al is bij hem elke werkdag een baaldag. Hoe dat zit merken we tijdens een rondje Nederland in zijn opvallende Volvo FH. Dat rondje begint al goed voor iemand die er al vier baaldagen op heeft zitten. De klok staat op kwart voor vijf wanneer hij met grote passen vanuit het ouderlijk woonhuis richting zijn knalgele Volvo wandelt. Van woon-werkverkeer is al net zo min sprake als van opstartproblemen of een ochtendhumeur!

gedizo

Icoon uit het Hoge Noorden

Aan de Volvo F88 denkt menig chauffeur nu 55 jaar na zijn introductie nog met weemoed aan terug. Zo kan Jan-Martijn Westra zich de stoere F88’s van Lommerts nog goed herinneren. Zelf reed hij in de jaren zeventig ook op een F88 en F89, maar dan voor Transportbedrijf Geert de Vries in Beetgum het liefst op de internationale routes. ,,Ik reed met de F88 en F89 veel aardappels naar Frankrijk en met eikenhout terug. Vaak twee ritten in de week. Later werd dat Zuid-Italië met Coca-Cola of babyvoeding. Dat was flink aanpoten, maar toen kon je nog gewoon doortrekken. Controle op de rij- en rusttijden was er nauwelijks.’’

volvo