Steeds vaker zie je hem rijden, de spiegelloze Actros. De tot ‘International Truck of the Year 2020’ uitgeroepen truck valt vooral op door het ontbreken van de zijspiegels. Zijn MirrorCam-systeem werkt goed maar is nog wel voor verbetering vatbaar.
Digitale camera’s boven de portieren en displays in de cabine zijn in de plaats van reguliere zijspiegels gekomen. Maar hoe werkt dat in de praktijk? We testen het in Truckstar rijdt ‘m zelf. Erik Groot Transport uit Nieuwerkerk aan de IJssel heeft voor ons lading geregeld: een 45-voets container moet naar het zuidoosten van Duitsland. Die arriveert om 09.00 uur in Zevenhuizen, Zuid-Holland. Pas de volgende morgen moet hij 740 kilometer verderop zijn, op het logistieke centrum van Dachser in Hof, vlakbij de Tsjechische grens.
Twee voordelen
Voordat we de A12 oprijden, moeten we enkele rotondes nemen. Hier maken we kennis met twee grote voordelen van het spiegelloze systeem. Nummer één: het beeld op de display draait aan de binnenkant van de bocht iets naar buiten. Het is niet dat de digitale camera meedraait, maar het beeld verplaatst zich iets meer naar buiten. Als je bijvoorbeeld rechtsaf de rotonde afdraait, blijven op die manier de achterwielen van de trailer goed zichtbaar. In krappe bochten zou de achterkant van de trailer uit je hoofdspiegel verdwijnen, maar met de MirrorCam niet.
Voordeel twee: je hebt heel goed zicht naar voren. De Mercedes Actros had altijd vrij grote zijspiegels waar op een rotonde gemakkelijk een auto, fiets of voetganger achter kan verdwijnen. Maar met die camera’s is het zicht perfect. Natuurlijk maken de camera’s de A-stijlen iets breder, maar niet zo veel dat het zicht belemmerd wordt.
-
- Een luchtstroom uit de de opening onder de camera houdt de lens schoon en droog.
-
- Geen achteruitkijkspiegel aan de cabine dus ook geen voertuigen die erachter schuil gaan.
-
- De bovenste drie streepjes geven de veilige ruimte achter de oplegger weer.
Knipperende leds
Op de snelweg ervaren we een nadeel van het camerasysteem. Het beeld is in de verte wat onscherp. Korrelig, zoals een fotograaf zou zeggen. De resolutie van het beeldscherm is kennelijk onvoldoende en daardoor is het beeld niet kraakhelder. Op kortere afstand is het beeld van de displays wél haarscherp. De schermen hebben als neveneffect dat led-verlichting van achterop komende auto’s knippert. Dit heeft te maken met de verversingssnelheid van het beeld (interferentie). Als het voertuig dichterbij komt, neemt het knippereffect af, maar helemaal verdwijnen doet het niet.
Uit het raam
Het aandokken is wel even wennen met de MirrorCam. Je bent gewend om in je linker spiegel te kijken hoever je nog naar achteren kunt, maar nu moet dat met het beeld op de display. En ook al geeft het onderste lijntje de achterkant van de trailer aan, toch heb je de neiging om uit het raam te gaan hangen. Je hebt dan direct zicht op de achterkant van de oplegger, wat gevoelsmatig prettiger is. Het is een kwestie van wennen.
Binnen 40 minuten is de container leeg. Nu kunnen we verder naar het laadadres. Dat ligt drie uur rijden verderop in het plaatsje Gemünden am Main. We rijden een deel van de route binnendoor en dat geeft ons de kans om een andere innovatie van Mercedes-Benz aan de tand te voelen: de Predictive Powertrain Control (PPC).
Het aandokken is even wennen met de MirrorCam. Je hebt de neiging om uit het raam te gaan hangen.
Tikkeltje te snel
We naderen een dorpje en laten de PPC de snelheid bepalen. We raken, behalve het stuur, niets aan. Bij binnenkomst van het dorp rijden we keurig 50 km/u. Als we de kern van het dorp naderen, verandert het verkeersbeeld. De straat wordt smaller met aan weerskanten winkels, winkelend publiek en geparkeerde auto’s. Wettelijk is 50 km/u toegestaan, maar we grijpen toch in want in deze situatie is dat veel te snel. We zakken terug naar zo’n 35 km/u. De PPC weet dan wel wat mag en wat niet, maar mist het verkeersinzicht om te bepalen of het maximum toegestane ook verantwoord is.
PPC bepaalt zelf de snelheid op basis van gps en topografische wegenkaarten.
Geen regendruppels
We bereiken het laadadres en melden ons op het kantoor. Als de heftruckchauffeur eindelijk komt, gaat het razendsnel. De 52 pallets glaswerk zitten er rap in en daarna kunnen we terug naar Nederland.
Goed en wel op de snelweg begint het te regenen. We zijn benieuwd wat dit betekent voor de camera’s. Maar wonderwel blijft het beeld helder. Er komen geen druppels op de lens door een kleine opening vlak onder de camera. Via deze spleet stroomt lucht en die voorkomt dat regendruppels of vuil op de lens belanden. Heel prettig.
De 45-voets zeecontainer wordt in de Rotterdamse Waalhaven afgezet.
Echt wel wennen
Weer terug in Nederland, na 1.400 kilometer rijden met de spiegelloze Actros, durven we voorzichtig wat conclusies te trekken. Het is wennen. Heel erg wennen, zelfs. Maar is dat niet altijd zo met nieuwe systemen? De resolutie van het beeldscherm is in het donker niet kraakhelder, daar ligt ruimte voor verbetering. Dit laat onverlet dat het systeem ook voordelen heeft waardoor de MirrorCam snel zal wennen. We praten dan over het verbeterde zicht op de trailer in scherpe bochten, het ontbreken van zicht-belemmerende spiegels opzij en de constante kwaliteit van het zich naar achteren, ook bij slecht weer.
De Actros 1848 LS Gigaspace rijdt heel prettig.
Het zijn punten die het werk van de chauffeur prettiger en veiliger maken. Maar dat niet alleen. De MirrorCams moeten, samen met de verbeterde aerodynamica van de cabine, deze Actros vijf procent zuiniger maken dan de vorige versie. Gezien de huidige brandstofprijzen is dat alleen al een belangrijke verbetering.
In Truckstar 13 lees je het volledige verslag van onze ‘rijdt ‘m zelf’. Nooit meer een verhaal missen? Word dan abonnee!
