Throwback: Een Zweed, met Amerikaanse twist, uit Zeeland

Truckstars Throwback Thursday! In de Supertruck Special van 2016 vereeuwigen de opvallende Scania van Lars Verbraeken. Een truck die het verdient om nog eens op terug te blikken. Hieronder volgt het verhaal dat we destijds maakten.

Lars maakte al eens zijn opwachting in de Truckstar. In 1995 stond hij al eens in de voorloper van de rubriek ‘jong’. “Ik had toen net mijn rijbewijzen en was begonnen bij mijn vader in het bedrijf.” Heel wat jaren later zijn we weer naar Zeeland afgereisd, ditmaal om zijn nieuwe trotst te bekijken.

Eigenrijder Lars Verbraeken is trots op zijn Scania met Amerikaanse twist.

Nog steeds is Lars Verbraeken (40) druk bezig met transport en alles wat daarbij komt kijken. Niet meer bij het bedrijf van zijn vader maar nu al een aantal jaar als eigenrijder. Een van de redenen daarvoor is zijn voorliefde voor Scania achtcilinders. Niet van het nieuwste type maar één met de kop eraf. Waar je nog zelf mee kan schakelen, de motor voelt en één die nog een beetje geluid maakt. Lars: “Ik had een mooie Scania R Highline, met 580 pk euro 3-motor. Maar ik rij veel door België en met de opkomende tol daar ben ik opzoek gegaan naar een andere auto. Met meer dan een miljoen kilometer op de klok was het nog een prima auto die nog wel een paar jaar mee kon, maar dan liep ik leeg op de tolkosten.”

Voor zijn nieuwe auto stelde Lars een lijstje op waar de auto aan moest voldoen. “Ik wilde graag opnieuw een Scania achtcilinder, euro 5 ditmaal, met een handbak en niet te veel kilometers. Via een Nederlandse handelaar kwam ik bij deze Noorse Scania terecht. Dat het een sleepas met dubbellucht was, is mooi meegenomen maar stond niet op het wensenlijstje,” legt Lars uit.

Verknocht
Naast Scania’s is Lars ook liefhebber van Amerikaanse trucks. Al jaren loopt hij met het idee om de Amerikaanse opbouw te transformeren naar een Europese truck. “De uitvoering moet alleen wel werkbaar zijn. Zo heb ik achter de cabine een grote kist waar ik alles netjes kan op bergen. Van mijn werkjas tot spanbanden en ander materiaal om de lading te zekeren.” En dat zijn er tegenwoordig nog al wat lacht Lars. “Ik rijd met wisselende zeilentrailers en om alles goed vast te zetten heb je soms wel 18 spanbanden nodig, plus hoekjes om de lading niet te beschadigen en antiroetsmatten voor hele zware ladingen. Dat heb ik graag goed voor elkaar.”

: D opbouw van de buitenkant is door Sjaak Kentie gedaan. Daar werd de kist achter de cabine gebouwd.

: Na een flinke speurtocht vond Lars in Australië naafdoppen voor Europese wielen.

: De achterbumper met van links naar rechts alleen maar ronde achterlichten.

Voor de opbouw van de buitenkant ben is Lars naar Sjaak Kentie gegaan. Daar werd de kist achter de cabine gebouwd en de zijkant van het chassis dichtgemaakt. Lars: “Ik wilde dat helemaal dicht hebben, ook tussen de assen. Dat loopt nu mooi in één lijn door. Alleen wil ik de Parlok-spatborden nog een keer verlengen zodat deze net zo ver doorlopen.” Zelf stak Lars ook de handen uit de mouwen en ging regelmatig helpen in Schoonhoven. “Zo heb ik de luchtketels verplaatst naar binnen in het chassis. Op deze manier ontstond er ruimte voor een Amerikaanse achterbumper. Deze heeft over de hele breedte ronde achterlichten.”

Zoektocht
Over welke kleur de Scania moest worden, hoefde Lars niet lang na te denken. “Ik wilde de auto graag in één kleur spuiten met een zwarte grille. De lichtblauwe kleur is dezelfde als op mijn vorige vrachtwagen. Deze had ik tweedehands gekocht en was geel met blauw. Die blauwe kleur vond ik zo mooi dat ik hem weer gebruikt heb voor de nieuwe.” Het spuitwerk is gedaan door Rutgers uit Montfoort. Wat ook niet mocht ontbreken op deze auto zijn de Amerikaanse toplampen. Daarover vertelt Lars: “Deze heb ik op al mijn auto’s gehad en mochten ook nu niet ontbreken. Ditmaal zijn het er negen geworden, zo ligt het hele dak vol.”

Een bijzondere Scania.

Tijdens de gehele opbouw was Lars op zoek naar chromen naafdoppen. “Ik heb stad en land afgezocht, maar het lukte maar niet om de goede te vinden. In Amerika waren ze zo gevonden maar het naafgat is daar anders dus daar had ik niks aan. Uiteindelijk kwam ik in Australië terecht. Daar rijden ze met dezelfde banden en velgen als in Europa en hadden ze wat ik zocht.” De velgen zijn zwart gespoten met een klein randje grijs. Over de naven zijn de Australische naafdoppen gemonteerd. De speurtocht naar de juiste naafdoppen heeft een hoop tijd gekost, maar het maakt de Amerikaanse twist aan deze Scania wel af. “Met mijn vrachtwagen ben ik altijd wel bezig. Er zijn altijd nog wel puntjes om te verbeteren. Als die allemaal af zijn wordt het tijd voor een nieuwe.”