De ongeneeslijk zieke driejarige Noah had zaterdag 27 december de dag van zijn leven tijdens de Run4Noah.
Afgelopen week schreven we over de dappere Noah die tijdens zijn korte leven reeds een hersentumor overwon en toch weer ziek bleek te zijn. Ditmaal is duidelijk dat Noah de strijd niet gaat winnen. Het bittere nieuws kwam deze maand en heeft iedereen hard geraakt.
Maar het zal Noah er niet van weerhouden alsnog de tijd van zijn leven te hebben. Zo heeft ook Stichting Hoogvliegers-voorman Frank Bakker gedacht.
Run4Noah
In een door Frank en een team van Stichting Hoogvliegers geregisseerde dag, de Run4Noah, reed een konvooi van vijf dikke trucks en diverse wagens van de Nationale Politie en Koninklijke Marechausse vanuit een besneeuwd Brabant naar Schiphol. In de truck van Frank: een apetrotse en ook wel iets beduusde Noah.
Want deze privérun, en het rijden in zo’n grote truck is natuurlijk prachtig, maar ook heel indrukwekkend. En dat was ook alle aandacht: de spandoeken langs de weg, de mensen bij verzorgingsplaats De Lucht, in de bermen van de A59 en A2, op verschillende viaducten en bij de Shell nabij Breukelen plus de talloze berichten op Facebook, allemaal om Noah een mooie dag te wensen en zijn familie een hart onder de riem te steken.
Eveneens indrukwekkend was de inzet van de Nationale Politie, die onderweg toeritten afsloot en verkeer op kruispunten tegenhield om het konvooi ruim baan te geven om Schiphol te bereiken. Een prachtige rit, maar, het konvooi was slechts deel één van de Run4Noah.
Schiphol: ontvangst met open armen
Op de air-side terreinen van Schiphol – normaal gesproken hermetisch afgesloten voor iedereen – wachtte deel twee van de Run4Noah, dat begon met een bezoek aan de laatste MD-11 van de KLM, waar KLM-captain Charley Valette en stewardess Evelien Gort op de trap stonden om Noah en zijn familie welkom te heten aan boord. Noah was de cockpit niet meer uit te krijgen.
Na een ritje in een zogeheten ’tug’ van de KLM, een zestig ton zware machine die vliegtuigen kan slepen en duwen, volgde een rit over operationele(!) taxibanen (langs diverse vliegtuigen) en zelfs over een startbaan naar de brandweerkazerne aan de Polderbaan, alwaar Noah een ritje in een heuse crash-tender reed, inclusief een spuitdemonstratie.
Flink onder de indruk van alles genoot Noah zichtbaar. Vader Martijn: “Rijden vindt hij mooi, en als hij ineens een vliegtuig ziet, wijst ie meteen. Dat vindt hij ook prachtig. Hij heeft zijn ogen uitgekeken vandaag. Ik had sowieso nog een dagje met hem naar Schiphol gewild, om langs een landingsbaan naar vliegtuigen te gaan kijken. Maar dit is vele malen beter.”
Grandioos
Voor organisator Frank Bakker was het eveneens een indrukwekkende dag. “Ik ben leeg”, zegt Frank aan het einde van de dag, die meteen toevoegt enorm dankbaar te zijn voor hoe grandioos iedereen op Schiphol en alle andere betrokkenen hebben meegewerkt. “Ik ben dankbaar, ik heb een voldaan gevoel maar het verwerken moet nog beginnen. Noah is ons ambassadeurtje, een mooiere Hoogvliegers-ambassadeur kun je niet krijgen en we moeten afscheid van hem gaan nemen. Dat doet pijn.”
“Vanmorgen kwamen wij om vijf voor elf in Waalwijk de loods binnen van waaruit de rit begon, en dan wordt om elf uur op zo’n zeven radiostations tegelijk het nummer Nothing Really Matters van Mr. Probz gedraaid. Die tekst is zo pakkend. Want wat is er nou nog belangrijk als je je kind gaat verliezen?”
Een ijskoude waarheid, net als het gure en ijskoude weer van zaterdag. Maar het heeft Noah er niet van kunnen weerhouden een topdag te hebben. Hij en zijn familie zijn overal met open armen, en vooral warm ontvangen tijdens een dag die zijn weerga niet kent.
Zoals Annelies Kuipers van de brandweer op Schiphol het verwoordde: “Je weet dat Noah niet lang meer heeft. Maar deze dag is zo bijzonder en zo mooi voor hem. We hopen dat dit de ouders en familie sterkt, en dat ze op een mooie manier op de dag terug kunnen kijken en mooie herinneringen meenemen de toekomst in.”
Hieronder staan nog enkele foto’s van de Run4Noah. (Openingsfoto: Noah, op schoot bijn zijn vader Martijn, krijgt tot zijn blije verrassing een mooi truckmodel tijdens een korte stop bij Breukelen).
Aankomst in Breukelen met de truck van Hans Vullers voorop: van echte sneeuw in Brabant naar natte sneeuw boven de rivieren en dezelfde gure wind.
En eenzelfde warm onthaal! Waar het wegtransport groot in kan zijn.
In de behaaglijke cabine van de truck van Frank Bakker gaat het verder naar Schiphol.
Alwaar MD-11-captain Charley Valette en stewardess Evelien Gort klaar staan op de trap naar het vliegtuig.
In de cockpit is zoveel te zien! Noah keek zijn ogen uit en wilde er niet meer weg.
Op schoot bij papa volgde een rondje met de KLM-tug.
Om daarna met een bus van Schiphol-Oost naar de Polderbaan te vertrekken, wat ondanks het vieze, gure weer een uniek uitzicht bood op de vliegtuigen. Hier komt de A380 – ’s werelds grootste passagiersvliegtuig – aangereden bij de zogeheten de-icing stand.
Daarna draaiden we startbaan 36C op, oftewel de Zwanenburgbaan in noordelijke richting. Een enorme lap asfalt, die helemaal niet bedoeld is voor personenbusjes natuurlijk. Maar met speciale toestemming van de verkeerstoren, mochten we er toch op! (Met dank aan Ron Onclin, manager Special Events & Hospitality van Schiphol, die zelf achter het stuur zat en met een radioverbinding contact hield met de toren).
In de brandweerkazerne van de Polderbaan liet Annelies Kuipers de brandweervoertuigen zien.
Met als klap op de vuurpijl een rondje rijden en even een brandje blussen met de enorme spuit.
En na dat avontuur heeft Noah nog even een dolletje met chauffeur en Hoogvliegers-vrijwilliger Fred Jagers.
Niet alleen Noah had een prachtdag, ook Noah’s familie heeft samen met hem genoten, en dat was precies de bedoeling!
