Volvo heeft met de FH 16 in 660 pk uitvoering een kanon van een truck in haar programma opgenomen. Een krachtpatser die zeer geschikt is voor speciaal transport. Maar ook de transporteur die gewoon met 40 ton rijdt, is hier niet slecht mee bediend.
Het was een technische revolutie, een 16-liter motor met zes cilinders in plaats van acht, en dan ook nog het meeste vermogen voortbrengen. Daarmee heeft Volvo de Scania V8 met 620 pk flink in de tang, ook al heeft die Scania twee cilinders meer, wat wel een spectaculairder geluid oplevert. Wat koppel betreft overtreft de Volvo zelfs de spiksplinternieuwe MAN V8 680. Deze heeft dan wel 20 pk meer, maar het koppel van de MAN ligt 150 Nm lager. De Volvo levert namelijk 3.150 Newtonmeter, terwijl de MAN 680 is afgeregeld op 3.000 Nm. De reden van het afgeregeld zijn? MAN betrekt de versnellingsbakken van toeleverancier ZF en die heeft nog geen transmissie beschikbaar die meer dan die 3.000 Nm aan kan. Voorlopig blijft Volvo, die net als Scania zijn versnellingsbakken zelf maakt, Europees koppelkampioen.
Andere spelers in het topsegment zijn Mercedes, DAF en Iveco. Mercedes houdt de Zweden en MAN nog wel bij met zijn 600 pk V8 maar dan houdt het wel op. De sterkste DAF heeft 510 pk. Ooit was er sprake van dat er een 560-er komen, maar DAF heeft bekend gemaakt daar toch van af te zien. Iveco gooit bij 540 pk de handdoek in de ring en Renault al bij 500 pk.
Gladjes
Meteen bij het instappen valt op dat deze Volvo zeer netjes is afgewerkt. Zeker in de duurste uitvoering die we ter beschikking hebben, is er sprake van een wel heel keurig chauffeurshuis. De luxe stoel, waarvoor extra betaald moet worden, laat zich traploos in alle richtingen elektrisch verstellen en de stuurverstelling is ook prima. Het stuur is wel wat aan de kleine kant. Dat suggereert sportiviteit en tja, de FH 16.660 mag dan snel zijn, zo’n stuurtje is toch niet echt naar onze smaak. Ook niet als het met leer bekleed is. Het dashboard met de grote display is prima af te lezen. Alle functies zitten onder handbereik en de knoppen zijn Volvo-getrouw groot en degelijk. Het schermpje van je GPS of Dynafleet systeem is bescheiden, maar zit tenminste op de juiste plek en het zakt weg wanneer je de motor afzet. Dan trekt het ook geen aandacht als je even eten bent.
De hellende voorruit van de Volvo is eigenlijk zijn grootste nadeel. Toch hoef je, ondanks de geringere binnenruimte ten opzichte van de concurrentie, het bed niet eerst in elkaar te zetten voor je gaat slapen. Dat komt puur doordat de afmetingen van het dashboard compacter zijn dan bij dat andere bekende Zweedse merk. Daardoor staat de stoel minder ver naar achteren.
Een hellende voorruit betekent ook minder opbergruimte boven de voorruit. Op zich valt het allemaal wel mee, maar de afdekkleppen zijn wat aan de kleine kant. Onder het bed kun je aardig wat kwijt bij de Volvo, maar het is geen opbergkampioen. Handig is de koellade, waar je je frisdrank en dergelijke in kwijt kunt. Mooi is wel dat je, in het geval dat je zeker weet dat je aan een bed voldoende hebt, de mogelijkheid hebt een extra kastenwand te laten monteren tegen de cabine-achterwand. Die zit mooi hoog. Je kunt er desgewenst een magnetron in kwijt.
Supersnel
Logisch natuurlijk dat onze gespierde test-Volvo korte metten maakt met de toch best pittige Ardennen-klimmetjes. Met deze Volvo worden de bulten van de Ardennen moeiteloos glad gestreken. Daarbij laat de motor zich nauwelijks horen. Het geluid is heel beschaafd. De I-Shift transmissie blijkt hierbij nog steeds een voorbeeld in de truckland. De automaat schakelt traploos, snel en soepel. Ook wanneer de FH 16.660 de zoveelste heuvel bestormt in de Performance-stand, schakelt de bak met een enorme trefzekerheid. Juist op het moment dat je met een handbak een hele of een halve stap wilt schakelen, is de I-shift net even sneller. De Performance stand moet je natuurlijk niet gebruiken bij het wegrijden bij gewone rijomstandigheden, maar wanneer de Volvo aan de ‘bak’ moet. En ja, dan gebeurt er wel wat in standje P.
Heuvel af wacht ons een nieuwe verrassing. Volvo’s VEB+ motorrem is de jongste versie van de Volvo Engine Brake. Dat is een hulprem waarbij er met behulp van hydrauliek voor wordt gezorgd dat de kleptiming zodanig verandert dat de motor voor een enorme remwerking zorgt. Denk maar aan de omkering van de stuwrichting van een straalmotor. Met een stengel aan de stuurkolom kon je tot nu toe drie standen kiezen. Nu is er na stand 3 een stand B. Doe je gordel maar om, want hoe zwaar je Volvo ook is en hoe stijl je ook afdaalt, je gaat als het ware door de voorruit, zo sterk remt de VEB+. Het remgevoel is niet te vergelijken met dan van een retarder. Met VEB+ kun je de retarder gerust achterwege laten. Natuurlijk is de VEB+ te koppelen aan een downhill cruise control programma.
Downhill cruise
De hoge gemiddelden in heuvellandschappen zijn mede te danken aan diezelfde VEB+. In België mag je 90 km/h rijden en dus stel je de downhill cruisecontrol in op 93 km/h. Wat opvalt wanneer de auto heuvel af boven die snelheid uitkomt, is dat de VEB+ vrijwel alle remvermogen voor z’n rekening neemt. De computer die Volvo monteert om het remmen te regelen, bepaalt zelf welke hulprem er gebruikt wordt. De klassieke motorrem komt er nauwelijks aan te pas en de retarder heeft bij dit concept eigenlijk altijd een vrije dag. Laat staan dat je als chauffeur nog moet bijremmen met je gewone pedaal. De downhill cruise is in verschillende snelheden in te stellen, maar zeker in het heuvelige Belgenland is het verstandig je gewoon zoveel mogelijk aan de wet te houden. Dat je met veel vermogen en met een VEB+ in de bergen hoge gemiddelden haalt, blijkt uit de ruim 74 km/h gemiddeld die we noteren op het traject Luik-Ardennen-Luik. Indrukwekkend!
Heel speciaal
Het moge duidelijk zijn dat je met deze Volvo als eigenrijder een comfortabel leven en met wat beleid ook een economisch leven zult leiden. Krijg je dit spul mee van je baas, nou, dan zul je wel in het exceptionele vervoer zitten. Zo niet, dan heb je gewoon grote mazzel. Het leven in de Volvo FH 16.660 is rustig en betrekkelijk zorgeloos. Nee dit is niet de zuinigste truck en evenmin de ruimste cabine. Maar dit is wel een van de snelste trucks zo niet de snelste die we ooit op onze route hebben getest. Daarbij blijft het erg stil in de cabine. Toch weet je altijd precies wat er gebeurt en dat is rustgevend om niet te zeggen veiligheidsverhogend.
Met perfect instelbare stoelen en instelbaar stuurkolom heb je in de kortste tijd je plekkje gevonden in deze Volvo en de rest doet de FH eigenlijk zelf. Geen moment heb je het idee dat je de 660 niet in de hand hebt. Het motorvermogen en alle technische voorzieningen zorgen er voor dat je de zaak ook bij klimmen en afdalen volkomen onder controle hebt. Daarbij is het wel even wennen aan het enorme remvermogen van de VEB+ motorrem. Dat is echt een ho-houder van formaat waar ze bij Volvo trots op kunnen wezen. De techniek en datatechniek hebben een grote vlucht genomen bij de bouw van vrachtauto’s de laatste jaren. Deze Volvo met zijn 660 paardenkrachten is een exponent van die voortgaande ontwikkelingen. Het is een uitermate sympathieke koppelbaas.
