Het chauffeursvak kent zo zijn uitdagingen. Lange dagen, vroeg vertrekken, een strakke planning en druk verkeer, om er maar eens een paar te noemen. Je moet al die uitdagingen elke dag opnieuw het hoofd bieden. Dat is niet altijd eenvoudig, want niets is zo veranderlijk als het transport. Planningen die veranderen, laad- en losadressen waar het net even anders loopt dan verwacht of verkeer dat tegenzit door files: het kan er allemaal voor zorgen dat je dag er ineens heel anders uitziet dan gedacht.
Maar dat maakt het chauffeursvak wel lekker uitdagend en afwisselend, zoals te lezen valt in dit nummer waarin we meerijden met Sjoert en zijn R 730 kilometermiljonair naar Zweden, we instappen bij Steven Baert voor een ritje naar Chapelle-Vallon in Frankrijk, we Dave Nijssen en Niels van Kooten van Kleyn Trucks in Vuren alles vragen over de markt van gebruikte trucks, we zelf de weg op mogen met een elektrisch aangedreven CF en we kennis maken met de gerestaureerde Mack-legertruck van Frans Rongen.
Dit alles en nog veel meer vind je in nummer 6-2022 van Truckstar. Kijk voor een uitgebreide preview hieronder. Je kunt nummer 6 nu online of in de winkel kopen. Maar wil je nooit meer iets missen, word dan abonnee – dan ontvang je alle nummers van Truckstar én de Specials gewoon in de brievenbus.
Op mijn vraag waarom hij per se met zijn R 730 wil blijven rijden, zegt Sjoert Klaassen „Als iets goed is, waarom zou je er dan afscheid van nemen?” We rijden over de A37 rijden, ter hoogte van Klazienaveen. We zijn op weg met lege vaten naar het Duitse Travemünde. Daar gaan we de boot op die ons om tien uur vanavond naar Zweden brengt. Woensdagmiddag is het, rond een uur of drie. De hemel kleurt treurig grijs, de akkers aan beide zijden van het asfalt zijn kaal. Dat maakt het geheel nog treuriger, maar binnen heerst de warme sfeer van een Engelse pub.
Stress is iets wat je leven als chauffeur behoorlijk kan vergallen en wat zelfs voor vroegtijdige uitval en burn-outs kan zorgen. In Wegrestaurant De Raket vroegen we de chauffeurs hoe ze omgaan met stress. „Je moet je gewoon niet druk maken.” We spreken een aantal chauffeurs die nu bij elkaar aan tafel zitten om te eten en de dag door te nemen. Even lekker ontstressen. En dat is ook wel nodig, want het verkeer en andere zaken kunnen de nodige druk en spanning geven.
Het familiebedrijf Smeding uit Leek bestaat al meer dan 95 jaar en levert gassen en diverse producten en diensten op het gebied van brandbeveiliging en lastechniek. Sinds kort zijn er twee nieuwe Scania’s R 520 aan het wagenpark toegevoegd, waar de gebroeders Smeding in rijden. We rijden mee met Thom Smeding. „Vandaag staat er een rondje klantenwerk op de planning”, vertelt hij. „Met de drieasser waarmee wij vandaag rijden, haal ik twee tot drie keer per week ook nieuwe gasvoorraden op. Achter de Scania, waar Rob mee rijdt, zit een tweeasser waarmee we alleen klantenwerk doen.”
Voor Steven Baert is Frankrijk zijn achtertuin. Hij woont in Dadizele en werkt voor Dewulf Fourage & Transport uit Ieper. We zijn op weg naar Chapelle-Vallon, honderd kilometer voorbij Reims. „Ik vind het fijn om om vijf uur te vertrekken, want dat betekent dat we voor zes uur voorbij Lille zijn. Om die tijd begint het daar al op te stropen”, aldus Steven. Hij is een vrolijke en praatgrage Vlaming. Op de rit zit sowieso behoorlijk druk want het is 370 kilometer rijden en Steven hoopt er te komen zonder zijn drie kwartier te hoeven maken.
Bij Preco maken ze onder meer kanaalplaatvloeren, betonwanden, trappen en galerijplaten. Om flexibeler te kunnen zijn, werd er geïnvesteerd in eigen materieel om de betonelementen te vervoeren. De opvallende Renault T High is de eerste nieuwe trekker van het bedrijf. Chauffeur Mees van deelen mocht kiezen en hij koos voor de Renault. „Helemaal toen de dealer vertelde dat er een facelift aankwam, waarbij ook de stuurverstelling zou worden verbeterd. Ik mocht daarnaast de T High helemaal naar mijn eigen wensen laten opbouwen. Het moest tenslotte ook een visitekaartje voor het bedrijf worden.’’
Omdat de wegen die voor de bouw van de windmolens werden aangelegd alweer zijn weggehaald, is het vrijwel onmogelijk om een windmolenblad met deze lengte vanaf de locatie af te voeren. Er loopt nog wel een weggetje, maar dat heeft bochten die veel te krap zijn voor het in totaal 75 meter lange transport. Dus werd de hulp ingeroepen van het Duitse kraanbedrijf Steil, dat in het bezit is van een Bladelifter. Deze speciale adapter van Scheuerle kan het blad tot vijftig graden de lucht in heffen en heeft een draaikrans om het blad te kunnen roteren.
