Terwijl er de afgelopen maand via het nieuws veel teruggeblikt werd, op de watersnoodramp, het slavernijverleden en de woningnood anno 1900 en we daarnaast ook enkele inktzwarte toekomstscenario’s voorgeschoteld kregen over het verloop van de oorlog in Oekraïne, het verloop van de klimaatcrisis wereldwijd om het over de rampen die volgden maar niet te hebben. We zouden bijna vergeten dat er in Nederland in het hier en nu ook heel veel moois te beleven valt.
Neem de huidige trucks: van alle gemakken voorzien en een genot om mee te werken. Vergelijk dat eens met vroeger. Dat gaan we in dit nummer niet doen, maar wel nemen we de grootste cabines van de negen truckmerken die in ons land te koop zijn, onder de loep. Hiervoor hebben we een vijftal beroepschauffeurs uitgenodigd. Zij voelden de trucks, aangevuld met vier Truckstar redactieleden, uitgebreid aan de tand. Ze bleven er zelfs een nachtje in slapen.
In dit nummer delen zij hun ervaringen. Naast deze grote cabinetest valt er uiteraard nog meer te beleven in dit nummer, zo rijden we mee met kilometermiljonair Heije naar Denemarken én Zweden, gaan we met de Vlaamse alleskunner Loïc een hoogwerker laden en rijden we op de ‘dag van de vrachtwagenchauffeur’ mee met Stefan Martens op zijn distributieronde.
Dit alles en nog veel meer vind je in nummer 3-2023 van Truckstar. Kijk voor een uitgebreide preview hieronder. Je kunt nummer 3 nu online of in de winkel kopen. Maar wil je nooit meer iets missen, word dan abonnee – dan ontvang je alle nummers van Truckstar én de Specials gewoon in de brievenbus.
De ideale combi voor Harm
Harm van de Ven rijdt het liefst met aanhanger. Voor de duidelijkheid: met een aanhanger bedoelt hij een schamelaanhanger en géén middenasser. De sticker achterop laat er geen twijfel over bestaan. Waarom dat precies zo is, blijkt lastig te omschrijven. „Het rijdt gewoon mooi met zo’n aanhanger”, vertelt Harm. „Het loopt fijner en het achteruitrijden hiermee is meer mijn ding dan met een oplegger”, legt hij uit. Negen jaar geleden begon hij bij Van Berkel, eerst op een kipperauto. Later werd dat een truck met kipperoplegger.
Wit, koud en Scania
Tijdens het overstappen van truck hoorde ik in de spreekwoordelijke wandelgangen dat de ‘bosroute’ open is. Navraag bij de begeleider van deze Scania leert dat dat inderdaad het geval is, dus vraag ik hem of we die route kunnen rijden. „Ik ben er zelf ook nog niet geweest, maar het lijkt mij een goed idee”, is zijn antwoord en een glimlach volgt. Normaal werkt Carsten als monteur in de vestiging in Bergen, dus ook voor hem is dit evenement een uitje.
Wikken en wegen
De DAF zorgeloos naar de één miljoen kilometer rijden, zou al hartstikke mooi zijn, dat lukte. De 1,1 miljoen werd ook zorgeloos gehaald, net als de 1,2, de 1,3, de 1,4, de 1,5 en zelfs de 1,6 miljoen. En toen? Toen ging Heije Wubs nadenken. Werd het gezien de kilometerstand toch niet tijd om een nieuwe aan te schaffen? Bovendien was de truck inmiddels verslaafd aan motorolie. Om de twee weken moest er wel vijf liter bij. Die kocht Heije gewoon bij de Action. „Ach, olie is olie.”
Nachtrijder
Ik ga om half twaalf ’s middags naar huis, doe eventueel een boodschapje, eet een hapje, ga douchen en naar bed. Dan slaap ik tot ongeveer half zes, want ik wil ’s avonds wel gewoon met mijn vrouw aan tafel zitten. ’s Avonds pak ik dan nog twee uurtjes slaap en dan spring ik in mijn auto en rijd naar Euser.” Arjan Stoop rijdt altijd in het duister. „Je moet het kunnen en je moet het willen”, zegt hij.
