Tijden veranderen en je kunt de kont wel tegen de krib gooien, maar de veranderingen zetten echt wel door. En dus kunnen we ons beter maar schikken en mee veranderen. Met dit nummer hebben we een eerste stap gezet en voor de verandering de vormgeving wat opgefrist. Niet heel wereldschokkend, gewoon wat meer van deze tijd. Tenslotte moet Truckstar wel Truckstar blijven: vertrouwd. Ook in dit nummer dus weer mooie ritverslagen, de vaste rubrieken zoals een blikvanger, kilometermiljonair, klassieker et cetera, evenals een zwaartransport en bijzondere voertuigen waaronder een Volvo sondeertruck.
Maar we gaan ook in op de ontwikkelingen op het gebied van uitstootvrije trucks. Die gaan snel. En dat moet ook wel, want als over tien jaar de helft van de geproduceerde trucks elektrisch moeten zijn, staat de truckindustrie nog heel wat werk te wachten. In deze Truckstar zitten we rond de stamtafel om eens te horen wat jullie hiervan vinden. Verder maken we kennis met de waterstoftruck van Hyundai en reden we zelf met de elektrisch aangedreven Scania 25L. Een bijzondere ervaring.

Dit en nog veel meer, zoals je in de uitgebreide preview hieronder kunt zien, vind je in Truckstar nummer 10, die je nu online of in de winkel kunt kopen. Maar wil je nooit meer iets missen, word dan abonnee – dan vind je alle nummers van Truckstar gewoon in de brievenbus.

Met Amsterdam naar Stockholm

Nog geen half uur nadat we rond het middaguur de boot hebben verlaten, komt op de A6 ter hoogte van Lomma een Volkswagenbusje van de Zweedse politie naast ons rijden. Siep gebaart wat, doet zijn gordel om, steekt zijn duim omhoog, lacht wat naar het busje en denkt dat daarmee de kous af is. Maar nee, de agenten blijven voor ons rijden. Ze moeten ons hebben, dat is nu wel duidelijk. Siep slaakt een diepe zucht. „De tweede keer in twaalf uur”, bromt hij. Gisteren waren we ook al aan de beurt in Duitsland, ter hoogte van Stuckenborstel, op weg naar de boot …

Op z’n Grieks

De Scania R500 V8 van Petro van der Bie verkeert nog in dezelfde staat als toen Scania-dealer Hoogvliet hem zestien jaar geleden bij hem in Zuidland afleverde. Nauwelijks te geloven: op de glimmende Alcoa’s zit na meer dan twee miljoen kilometer buffelen nog geen enkel krasje. Het interieur? Geen spoor van gebruik. Het V8-blok is origineel, net als de versnellingsbak. „Daar is zelfs nog nooit iets aan gedaan”, zegt Petro. Hij heeft er dan ook altijd rustig mee gereden. „Ik kom nooit boven de 1.500 toeren”, licht hij toe.

De Viking van Wieringen

Kermisexploitant Henk-Jan Jonker is voor trouwe Truckstarlezers geen onbekende. Al eerder verschenen zijn opvallende Scania’s op deze pagina’s. Ook van zijn laatste aanwinst heeft hij iets bijzonders gemaakt, een R480 uit 2006. „Kilometers maak ik niet, zodat hij best wat ouder mocht zijn, en een V8 heb ik ook niet nodig”, aldus Jonker. De firma Joosse Transport uit Zeeland was de eerste eigenaar. Daar deed de groen met geel gespoten voorloopastrekker vele jaren dienst. Ook deze aanwinst moest weer een showtruck worden en dus schuurde en plamuurde hulpje Joost Kaijer de Scania net zo lang tot Henk-Jan hem kon spuiten.

Zwart Mysterie

Waar een melkrijder zijn lading bij de boer ophaalt, rijdt Eddie juist leeg weg van boerenerven. Wie het snapt, mag het zeggen! Om dit raadsel voor eens en altijd op te lossen, vergezellen we Eddie tijdens één van zijn zaterdagritten. Voordat hij op onze vragen kan ingaan, arriveren we al bij de productielocatie van Liprovit in Kampen, waar hij palmolie lost met een pomp die via de PTO van zijn trekker wordt aangedreven. „Deze oplegger is niet geschikt om met luchtdruk te lossen. Feitelijk is het een RMO-oplegger die is aangepast voor dit werk”, legt hij uit. Dat verklaart ook de spoelkoppen aan de binnenzijde van de tankoplegger die, als die leeg is, het reinigen van de compartimenten voor hun rekening nemen.

Rangeren op asfalt

Drie oude treinwagons van de NS komen in dienst van de Politieacademie in Ossendrecht. Probleem: er loopt geen spoor naar deze plaats. De wagons moeten dus over de weg.
De treinen zijn het eerste deel van hun reis over het spoor gekomen en worden in Roosendaal vanaf een oud rangeerspoor de lucht in getakeld. Hiervoor is Mammoet aanwezig met twee telekranen die de wagons tussen de beide kranen door draaien om ze op de dieplader te zetten. Chauffeur Dennis heeft de trailer wat voorgespannen, waardoor die meer weg heeft van een banaan dan van een diepladervloer, maar wanneer het 45 ton wegende treinstel eenmaal in het bed staat, is de trailer precies vlak en heeft de voorspanning zijn werk goed gedaan.