Het zijn de vrachtwagenchauffeurs die Wuhan een beetje draaiende houden

Duizenden vrachtwagenchauffeurs houden Wuhan draaiende, nu de Chinese stad op slot zit vanwege het coronavirus. Deze vrijwilligers vervoeren zowel mensen als voedsel en medicijnen. Maar de tekorten groeien. Dat meldt De Volkskrant woensdag.

Al dagenlang is Wuhan van de buitenwereld afgegrendeld, maar niet voor vrachtwagenchauffeur Chen Senjie (44). Hij rijdt iedere dag drie keer naar binnen, om ziekenhuisafval en uitwerpselen op te halen, en weer naar buiten, naar een speciale verbrandingsoven. Nu staat hij aan de controlepost te wachten om weer binnen te komen. Of hij niet bang is? Hij aarzelt even, en wijst dan op zijn witte beschermingspak. “Anders zou ik dit niet dragen.”

Chen, die normaal voor een transportbedrijf werkt, maakt deel uit van een enorm chauffeursnetwerk. Nu Wuhan al zes dagen in quarantaine zit en het isolement steeds strikter wordt, zorgen zij ervoor dat de stad toch blijft draaien. Want een lockdown betekent niet alleen lege wegen, maar ook lege bankautomaten, benzinepompen en supermarkten, artsen en patiënten die de ziekenhuizen niet kunnen bereiken, ontbrekende medicijnen en – niet te vergeten – zich ophopende, besmette poep.

Timelapse: 3 minuten filmen op autosnelweg in #Wuhan, geen enkele auto te zien. #coronavirus #spookstad pic.twitter.com/9ZEwJHkX53

— leen vervaeke (@leenvervaeke) January 28, 2020

Tienduizenden chauffeurs
Dus zijn er in Wuhan tienduizenden vrachtwagenchauffeurs ingeschakeld om voedsel, medicijnen en medisch personeel aan te voeren, en rond te brengen binnen de stadsgrenzen. Zij hebben allemaal een doorgangspas gekregen, waarmee ze langs de vele controleposten kunnen. Die staan aan de buitenring van Wuhan, en daarna op alle overgangen tussen stadsdelen. De sluipwegen zijn inmiddels geblokkeerd met aarde, hekken of gemetselde muren. Alleen met een doorgangspas kom je Wuhan nog in of uit.

“We controleren of de chauffeurs geen levende dieren bij zich hebben en of ze geen koorts hebben, want dan mogen ze niet binnen”, zegt He, die normaal de tolpoort bemant, maar nu als een soort grenswachter fungeert. “Als ze niet de juiste documenten hebben, dan laten we ze niet door. Wie het toch probeert, wordt gearresteerd.” En met een blik op de verslaggever: “Of ze nu Chinees zijn of buitenlander.”

Tunnel onder de Yangtze, die virusepicentrum Hankou met minder getroffen stadsdeel Wuchang verbindt, is afgesloten. (foto Leen Vervaeke, De Volkskrant)

Spookrijders
De spookrijders, zoals de Chinese media hen noemen, aangezien ze naar het epicentrum van het coronavirus toe rijden, voeren vooral voedsel en medicijnen aan, en beschermingsmateriaal. Qua voedselvoorraad lijkt dat prima te werken. Maar aan beschermingspakken en mondmaskers is nog steeds een enorm tekort. Het transport loopt dan wel gesmeerd, maar de productie kan niet op tegen de vraag, zeker aangezien mondkapjes elke dag moeten worden vervangen. Volgens de Chinese onderminister van Industrie heeft Wuhan dagelijks 100 duizend maskers nodig, maar zijn er maar 30 duizend per dag beschikbaar. De overheid probeert ze nu uit het buitenland te importeren, Ook komen er donaties vanuit de hele wereld.

Voertuigen die Wuhan binnen- en buitenrijden worden streng gecontroleerd. (foto Leen Vervaeke, De Volkskrant)

Anti-infectiepakken
“De medische middelen gaan allemaal naar de grote ziekenhuizen, maar wij vrijwilligers hebben nauwelijks beschermingsmateriaal”, zegt Gao Min (40), die als vrijwillig chauffeur aan een woonwijk is gekoppeld. “We hebben anti-infectiepakken gekregen, maar ze zijn veel te klein en ze lijken wel van papier. Een paar dagen geleden scheurde mijn pak toen ik in de auto stapte. Een andere vrijwilliger raadde me aan wegwerp-regenjas te dragen, maar die zijn overal uitverkocht.”

Volgens Gao is al een aantal vrijwilligers met het nieuwe coronavirus besmet geraakt, en hebben anderen zichzelf in quarantaine moeten plaatsen nadat ze contact hadden gehad met een besmette passagier. “Sommige vrijwilligers zijn daar zo zenuwachtig van geworden dat ze ermee gekapt zijn”, zegt Gao, die zelf wil doorgaan zolang haar familie akkoord blijft. “Je doet een goede daad, maar het resultaat is dat je zelf het slachtoffer wordt.”