Doorgaan en niet opgeven, dat is het motto dat eigenrijders er tijdens de opleiding voor transportondernemer krijgen ingeprent. En dat is wat ze ook tijdens de coronacrisis in de praktijk brengen. Truckstar zocht contact met een aantal eigenrijders en vroeg hen hoe zij omgaan met de huidige crisis.
Lees meer reacties van andere eigenrijders in Truckstar editie 6
Björn Huntjens zag aan het begin van de coronacrisis het aantal opdrachten volledig in elkaar storten. “Ik zit in samenwerking met een aantal anderen in het transport voor de standbouw en we hadden al opdrachten tot en met de zomer: we zaten barstensvol werk. Begin maart stortte het in drie dagen tijd echter volledig in. In heel Europa werden tentoonstellingen en evenementen afgezegd, er bleef niets over.”
De truck van Björn Huntjens stamt uit 2013.
Toen was Björn verschrikkelijk blij dat hij een maand eerder geen nieuwe vrachtwagen had gekocht, zoals hij eigenlijk van plan was geweest. “Mijn huidige truck stamt uit 2013 en is zoetjesaan aan vervanging toe, maar de afschrijving is erg laag. Met een nieuwe truck zouden de kosten per maand veel hoger zijn. Als ondernemer moet je zorgen dat je een buffer hebt en dat je kosten zo laag mogelijk zijn, anders overleef je dit soort situaties niet.” In maart heeft Björn weer een tijdje voor zijn oude werkgever gewerkt, in de landbouw, en sinds kort doet hij weer ritten op Oostenrijk en Slovenië: met bloemen. “De lockdown is daar weer gedeeltelijk opgeheven en er is een enorme vraag naar bloemen. Hopelijk ga ik het hiermee wel overleven tot na de zomer het standwerk weer begint.”
Overstap op groente
Voor Linda van Brink was de coronacrisis een heel nare ervaring. “Ik rijd al 25 jaar, waarvan de laatste zes jaar als eigenrijder, maar zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Mijn man en ik rijden met bloemen en planten, maar van het ene op het andere moment kregen we te horen dat er geen werk meer was. Ik ben toen als een gek rond gaan bellen. Toen werden we benaderd door de planner van een eerdere opdrachtgever of we weer met een tankoplegger wilden gaan rijden. We hoopten dat we dit voor wat langere tijd konden doen, maar na een week was dit ook alweer afgelopen. Toen heeft onze truck een paar dagen stilgestaan. We hadden het geluk dat de auto net in januari was afbetaald, dus dat de kosten laag waren.”
Door de coronacrisis maakte Linda de overstap naar transport van groente en fruit.
Linda vervolgt: “Het is echter een enorm stressvolle situatie om zo weinig zekerheid te hebben. Normaal is het vliegen en rennen en zeg je tegen elkaar ‘Ik zou wel eens een paar dagen helemaal niks willen doen’, maar in een situatie als deze snak je ernaar om weer de weg op te gaan. Gelukkig kregen we via een vriendin de tip het te proberen bij het transport van groente en fruit, want daar is het hartstikke druk. We konden toen met een koeloplegger gaan rijden op Zwitserland en dat doen we nu al een paar weken. Het werk bevalt ons heel goed, dus door de coronacrisis maken we de overstap van bloemen en planten naar groenten en fruit. Ik ben erachter gekomen dat je in tijden van crisis beter met producten kunt rijden die mensen altijd nodig hebben.”
Juist iets drukker
Herco Keijzer is één van de weinigen die nauwelijks iets merkt van de crisis. “Ik was er wel bang voor, want ik ben nog maar anderhalf jaar eigenrijder en heb ook net een nieuwe vrachtwagen. Dus toen de crisis begon, dacht ik: help, dit wordt een ramp. Het is echter reuze meegevallen. Ik rijd hoofdzakelijk containers met chemicaliën uit Korea die zijn bedoeld voor de fotografische industrie in Duitsland. Die tak van industrie draait nog gewoon door. Het laden en lossen duurt tegenwoordig wel wat langer, want in Duitsland moet je overal mondkapjes op en mag je nergens meer naar binnen. Dat betekent dat het veel langer duurt voordat je je papieren krijgt. Maar de hoeveelheid werk is zelfs wat toegenomen.”
De DAF XF van eigenrijder Herco Keijzer.
Vier dagen werken
Joe Wouters was nog maar drie jaar eigenrijder toen de coronacrisis toesloeg. “Ik heb het geluk dat ik als charter werk voor DVK Transport uit Maasdijk. Dat is een familiebedrijf met tien eigen chauffeurs en een aantal vaste charters: de opdrachten worden evenredig verdeeld over de eigen chauffeurs en de charters. Toen het werk in de zeecontainers minder werd, heeft het bedrijf een noodplan gemaakt, waardoor er voor elke auto vier volle dagen werk was en elke auto één dag stilstond. Zo is de klap toch niet zo hard aangekomen. Inmiddels is het werk wat aangetrokken en rijd ik weer vijf dagen per week.”
Joe Wouters: “Het schrikt mij niet af. Als eigenrijder heb je te maken met onzekerheden en risico’s.”
Joe Wouters is bekend vanwege de Volvo die hij anderhalf jaar geleden aanschafte: het is een natuurgetrouwe kopie (maar dan in het echt) van de auto waarmee hij in de computergame ETS2 actief was. “Het is zeven jaar geleden begonnen als een grap en is uiteindelijk uitgegroeid tot een echt transportbedrijf”, vertelt hij. Dat hij al zo snel met een ernstige crisis te maken zou krijgen, had hij in het spel nooit voorzien. “Het schrikt mij niet af: als ondernemer heb je te maken met onzekerheden en risico’s. Daarmee omgaan hoort bij het ondernemerschap.”
