Met alle enthousiasme en aandacht voor de nieuwe FH zou je bijna vergeten dat Volvo nog meer modellen heeft, en ook die vernieuwd heeft. Wij togen naar Zweden.
Iets ten noorden van de havenstad Göteborg, op het eiland Hisingen, heeft Volvo haar thuisbasis met fabrieken, kantoren, testbaan en democenter. Hier maakten we uitgebreid kennis met de nieuwe FM.
In ons land is de FM een grote truck, niet fysiek de grootste truck natuurlijk, maar wel al jaren een goedverkopende, gewaardeerde en handzame auto. Soms zou je bijna denken dat – ook al komt ie uit Hisingen – hij gemaakt lijkt te zijn met de Nederlandse markt als uitgangspunt.
Groter verschil tussen FM en FH dan vroeger
Maar hoe zit het met de vernieuwde Euro 6 FM? We hebben de foto’s en beelden gezien, maar hoe rijdt ie? En gaat het opnieuw een goeie truck voor de Nederlandse markt worden, en waarom is er nog altijd de oude cabine? Om te beginnen met dat laatste, we spraken kort met de topman van Volvo Trucks, Claes Nilsson en vroegen hem direct hiernaar. Hij zei ons dat de bestaande FM-cabine vooralsnog gehandhaafd blijft. Dat betekent in ieder geval voor de komende jaren. Ook uit gesprekken met andere Volvo-mensen blijkt dat er voor nu niets op stapel staat. Volgens Volvo voldoet deze cabine uitstekend voor de types werk waar de FM voor bedoeld is.
Bovendien vindt men het belangrijk dat er een verschil blijft tussen de uitstraling van de FH en de FM. In het verleden hebben de twee wellicht te dicht op elkaar gezeten en daarom moet de FM het nu doen met de bestaande cabine, zo vertelde één Volvo-medewerker.
Toch is er aan de nieuwe ‘oude’ FM-cabine veel veranderd. Vooral het front is goed onder handen genomen en heeft het Iron Mark ook onder de voorruit zitten. Als je instapt valt het FH-achtige dashboard op. Hier is de FH-lijn sterk doorgetrokken en dat is niet verkeerd.
De FM is, en was, een veelzijdig inzetbare truck, ook als zestig ton zware LZV doet ie het prima, en ook dat is onderdeel van het succes van de FM.
Met zestig ton en 25,25 meter
Tijd om de sleutel om te draaien en de eerste veertig kilometer te rijden vanuit Hisingen naar het plaatsje Kungsbacka ten zuiden van Göteborg. Dat doen we grotendeels binnendoor met een zestig tons LZV, een drie-assige motorwagen met dolly en oplegger.
Dat rijdt in één woord heerlijk. Met de 500 pk van de D13 motor en de I-Shift komen we prima van de plek en gemakkelijk op snelheid. Net als bij de nieuwe FH kunnen we kort zijn. Het ziet er allemaal nieuw en futuristisch uit als je achter het stuur klimt, maar van de fijne rustige Volvo-beleving tijdens het rijden is niets verdwenen. Daarnaast is zo’n LZV misschien meer een type configuratie voor de FH, maar met vermogens tot 500 pk kun je de FM ook prima inzetten in het wat zwaardere – en langere – werk, ook zeker in Nederland.
I-Shift zonder pookje
De zit achter het stuur is bekend van de vorige FM, evenals de spiegels, maar het interieur is opnieuw vormgegeven. Het zicht naar buiten was al prima en is het nog steeds, maar misschien kunnen de fijne nieuwe FH-spiegels nog wel een keer op de FM verschijnen.
Bekende scherpe lijnen uit de nieuwe FH. Toch zijn er wel de nodige verschillen en je kunt ‘m met, of zonder I-Shift-pookje krijgen.
Het dashboard, stuurwiel en stoel zijn nieuw maar als je al een keer in de nieuwe FH gereden hebt, is het gesneden koek, ook al wijkt het dashboard wel iets af van dat van de nieuwe FH. Interessant aan de FM is daarnaast dat je deze kan bestellen met I-Shift maar zonder het bekende kleine bedieningspookje aan de stoel. De bediening is in dat geval verplaatst naar een rij knoppen op het dashboard. Voordeel is dat je naast de stoel iets meer ruimte overhoudt.
Rechts zie je de schakelaar-kluster voor de I-Shift. Je kunt met de + en – op en terugschakelen, maar als de I-Shift het niet met je keuze eens is, schakelt ie zelf naar versnelling die beter zou moeten zijn. Je kunt wel een versnelling vasthouden door op de Hold-knop te drukken. Dat is handing op steile hellingen.
Als je het pookje wel wil, kun je die ook gewoon bestellen. Voordeel van het pookje is dat je snel zelf kan ingrijpen. Sneller dan wanneer je naar een knop op het dashboard moet reiken, ook al is dat dashboard nu iets verder naar de chauffeur gebogen dan in de vorige FM. Bovendien kun je de I-Shift met het pookje in de Manual-stand zetten, en volledig zelf schakelen. Daar staat tegenover dat tijdens het rijden met onze zestigtonner er geen enkel moment was dat de I-Shift iets verkeerd deed.
Volvo Dynamic Steering
Een andere nieuwe ontwikkeling bij Volvo is Dynamic Steering. Volvo heeft op de bestaande stuurbekrachtiging een elektromotor geplaatst die door slimme software aangestuurd wordt en de chauffeur helpt met sturen. Daar merk je voornamelijk op twee manieren iets van. De eerste manier is absoluut fijn: manoeuvreren gaat zeer gemakkelijk. Je stuurt met één pink het gehele stuur om en na bijvoorbeeld een stuk achteruit gereden te hebben kan het stuur zichzelf weer recht zetten.
Met manoeuvreren is het Volvo Dynamic Steering geweldig.
De tweede manier waarop je merkt dat het systeem actief is, is als je op snelheid rijdt. De sensoren van het systeem pikken oneffenheden uit het wegdek op en zorgen ervoor dat verstoringen in de koers van de truck voorkomen worden. Als chauffeur zou je daarom minder te corrigeren hebben.
Toch merkten wij dat we nog altijd wel corrigeerden, en wellicht zelfs iets teveel omdat het sturen met Volvo Dynamic Steering zo ongelofelijk licht gaat. Iets om aan te wennen. Ongetwijfeld weet je niet meer beter na een paar duizend kilometer met het systeem gereden te hebben en vind je het heerlijk. Maar toch is het de vraag of je wel wil dat je de weg stukken minder voelt. Door het stuur krijg je namelijk als chauffeur veel informatie over wat de truck doet, of wat de omgeving met de truck doet. Naast de weg speelt ook de wind bijvoorbeeld een rol. Mede hierop baseer je je rijstijl.
Maar, rij je een rotonde op, dan is het systeem wel erg prettig. Omdat het sturen zo soepel gaat, kun je heel precies je bochten inzetten, de rotonde op en de rotonde weer af. Daarnaast is het systeem in zwaar terrein fantastisch. Daarover lees je binnenkort meer.
Mooi detail met het rijden met zo’n lange truck is overigens dat wanneer je de rotonde afdraait, de assen van de trailer buitenbeeld dreigen te raken in de hoofdspiegel. De bolle, kleinere spiegel biedt uiteraard ook een goed beeld van de omgeving en van de trailer. Wat daarnaast ook opvalt is dat de oplegger uitstekend volgt, zeer stabiel op de weg ligt, maar door zijn gewicht wel merkbaar meeduwt als je een helling afrolt. Leuk en mooi rijden, de LZV, maar dat geheel terzijde.
Soepele truck deze trekker, en een uiterst stabiele wegligging dankzij de voorloopas.
Lekker op de trekker
Eenmaal in Kungsbacka aangekomen wisselen we van truck en rijden we met een FM 420 trekker met voorloopas en drie-assige trailer terug naar Hisingen. Ook dit rijdt heerlijk – met veertig ton op zes assen ligt de boel sowieso als een huis op de weg – en ook in deze truck laten de cruisecontrol en ACC zich gemakkelijk vanaf het stuur bedienen.
Met twintig ton minder gewicht hoeft de 13 liter-motor echter hoorbaar minder hard te werken, maar het geluid lijkt sowieso minder. Toch is dat niet zo volgens de mensen van Volvo. Het daadwerkelijke aantal decibellen in de cabine is niks minder geworden tijdens het rijden. Het Euro 6-motorgeluid is simpelweg anders. Hoe dan ook, het is lekker rustig achter het stuur en veel chauffeurs zullen dat waarderen, en al helemaal in het drukke en hectische Nederland.
Naast de 13 liter motor is overigens ook de 11 liter motor beschikbaar voor de vernieuwde FM, uiteraard ook in Euro 6-uitvoering.
Het paneel boven de grille gaat in zijn geheel open waarmee je goed toegang hebt tot verschillende zaken. De ouderwetse peilstok ontbreekt overigens – gelukkig – niet.
