Elmer Venema hoor je niet klagen. Met een exclusieve Volvo FH 460 rijdt hij roggebrood rond. De vier dagen dat hij werkt, begint hij laat en eindigt hij vroeg. We stappen bij Elmer in om te zien hoe zijn werkdag bij Van Dijk’s Roggebrood eruit ziet.
Lees het hele verhaal in Truckstar nummer 1.
Elmer noemt het geen werk dat hij doet. “Het is hobby.” De 35-jarige chauffeur kan ook precies uitleggen waarom het zo voelt. “Ik heb een grote mate van vrijheid, kan zelf mijn ritten plannen en er is niemand die over mijn schouder meekijkt.”
Ambtenaar
We rijden over de A7, Groningen uit. Van de zes losadressen heeft Elmer er al vier afgewerkt: Oosterwolde, Haule, Dwingeloo en Gieten. Palletje hier, twee palletjes daar. Allemaal kleine bestellingen vandaag. Jirnsum en Sneek staan nog op het lijstje. “Het is dat we in Heerenveen nog naar de wasstraat gaan, anders waren we rond 14:30 uur weer terug in Sintjohannesga.” Dit soort dagen zijn geen uitzondering, zegt Elmer. Hij is áltijd op tijd thuis. Veel later dan 16:00 uur wordt het niet. Zijn verste bestemming: het Jumbo-distributiecentrum in Veghel. Twee keer per week komt hij daar voor Van Dijk’s Roggebrood, op maandag en donderdag.
Ouwelullenbaan
Het zijn niet de werkdagen van de gemiddelde chauffeur bij Van Dijk’s Roggebrood, beaamt hij. “Ik heb een ouwelullenbaan, zo is het gewoon.” Maar: “De verdiensten zijn er ook naar.” Bakken met geld verdienen, wat hij deed toen hij nog als eigenrijder op Denemarken reed, doet hij niet meer. En dat vindt hij prima. Niemand zal hem daarover horen klagen. “Ik ben heel tevreden met wat ik heb. Ik hoef niet op een houtje te bijten: ik ga twee keer per jaar op vakantie en kan gewoon in de kantine van de voetbalclub mijn biertje en balletje gehakt halen.”
Toen hij nog internationaal reed, was het op zondagavond vertrekken en op zaterdagochtend terugkomen. Prachtig vond hij het, zeker ook omdat hij dat werk met een begeerlijke wagen deed: een Scania 164L 480. “Dat is toch mooi, als je het raam open doet en dat die V8 dan tegen je gaat praten?”
Mooiste distributietruck
Elmer parkeert zijn wagen voor de wasstraat van TCC in Heerenveen. De roldeur is dicht. Hij gluurt even door het raam. Er staat nog een truck met een sopjas aan, constateert hij. “Mooi, kunnen we binnen even een balletje eten; die kosten hier maar een euro per stuk.” Terug naar Elmers werkschema. Op zich zou hij best meer uren willen maken, geeft hij aan. “Wie zou dat nou niet willen als je met zo’n vrachtwagen mag rijden als ik?” Het is niet bepaald een truck waar je je voor hoeft te schamen. Sterker: als er een prijs voor Mooiste Distributietruck van het Jaar zou bestaan, dan zou de FH bakwagen met triple-stel grote kans maken om te winnen.
Geen discobal
Drie jaar rijdt Elmer nu met het metallic geel/blauwe visitekaartje van Van Dijk. “Alles wat je niet nodig hebt, zit erop”, stelt hij droogjes vast. Daarna een grote grijns op het gezicht. Zijn baas Geert van Dijk deed bepaald niet moeilijk tijdens het aankoopproces. Wel waren er wat verschillen van mening over het aankleden van de truck. Elmer: “Geert vond het wel leuk als de rij lampjes op de zijschermen zouden knipperen als je richting aangaf. Dat ging mij te ver, het moest geen discobal worden.” Wat betreft de belettering: “Het originele idee was om voorop en op de deuren de naam van het bedrijf te plaatsen. Maar de naam staat al op de bak, dan hoeft die niet ook nog eens op de deuren van de cabine. Staat veel strakker.”
Houten vloer
Ook aan de carrosserie zijn de nodige euro’s besteed. De houten laadvloer zou niet misstaan in een oud herenhuis, zo chic. Er passen 36 pallets in. Maal 650 kilo is 23,4 ton aan gewicht. Waarom geen aanhanger, of trekker met oplegger? Is toch veel makkelijker? “Zo’n combinatie kan niet voor de deur staan in Sintjohannesga”, verklaart Elmer. “Een bakwagen past precies.”
Triple-stel
Voor Elmer had het triple-stel ook niet per se gehoeven. Een sleepas was voldoende geweest. En 460 pk voor dit werk is welbeschouwd wat overdreven. “Maar Van Dijk heeft het laten uitrekenen en daar kwam deze wagen uit. Met deze aslasten was een 460’er in combinatie met de automaat het zuinigst. Mij hoor je niet klagen, want het rijdt heerlijk.”
Geert heeft aangegeven dat de Volvo vijf jaar mee moet gaan, zegt Elmer. Dat betekent over twee jaar een nieuwe. Elmer weet al wat het moet worden. Hij is zijn baas al een beetje aan het masseren. “Ik heb al voorzichtig tegen hem gezegd dat ik het een mooi cadeau zou vinden voor mijn 12,5 jarig jubileum als ik een Scania zou krijgen. Een V8 uiteraard.”
Lees dit volledige verhaal in Truckstar editie 1/2020. Of word abonnee en verzeker jezelf dat je nooit meer een verhaal mist.