Praktijktest Iveco Stralis AS440 Euro5

Bratwurst en spaghetti, een Duitse Italiaan.

Meteen aan het begin van dit jaar vernieuwde Iveco de Stralis. Truckstar reed twee dagen met de nieuwe Stralis met zijn vooruitstrevende Cursor 10 motor. Hoe houdt de Iveco zich op de zware Ardennen testroute?

Een Duitse Italiaan ja, je leest het goed. Het merk Iveco mag dan Italiaans zijn, de Stralis wordt in het Duitse Ulm gebouwd in de fabrieken waar vroeger de beroemde Magirus Deutz trucks van de band liepen. Het ontwerp mag dan Italiaans zijn, de productie is zo Duits als een Bratwurst. De nieuwe Stralis is een evolutie van het eerste model, dat dateert van 2002. Met die Stralis serie wist Iveco het imago van zijn de voorganger, de EuroStar danig op te vijzelen en als je er op let zie je ze steeds meer rijden. Vooral in Zuid Europese landen weet het merk een aardig stuk marktaandeel voor zich op te eisen en dat zie je aan de dichtheid van het dealernetwerk. Hier in West en Noord Europa is de dekking een stuk minder en dat blijft een kip of ei verhaal. Een truck koop je bij de dealer waar je het beste wordt behandeld en met relatief weinig dealers zal het marktaandeel daarmee gelijke tred houden. Toch zegt dat helemaal niks over het product, zo blijkt eens te meer tijdens onze test. De Stralis is een comfortabele en fijne makker voor onderweg. Het ontbreekt je aan niets in de ruime cabine en ook voor wat betreft weggedrag en trekkracht kan de Stralis de concurrentie prima aan. De zwarte huisstijl van de Stralis komt voort uit het feit dat men het Nieuw Zeelandse All Blacks rugbyteam sponsort. De kleding van deze sterke jongens is zwart, vandaar. Het zwarte kleurtje staat de Stralis goed in ieder geval. Bij de laatste verjongingskuur die de Stralis doormaakte heeft Iveco de zaken stevig aangepakt. Vooral het front van de truck heeft veel meer allure gekregen doordat het wat zuinige kleine grilletje nu vervangen is door een stoere V-vorm. Daardoor loopt de grille nu helemaal door vanuit de bumper, net als bij DAF en Scania. We zijn heel benieuwd hoe dat er uit gaat zien als je zo’n Stralis gaat spuiten met wat accentkleurtjes. Naast de grille is ook de bumperpartij gerestyled  met vernieuwde, meer spannende verlichtingunits met geïntegreerde verstralers en clignoteurs. Naast deze nieuwe kunststof delen is Iveco echter veel verder gegaan. Zelfs de stalen cabinestructuur is ingrijpend gewijzigd.

Zijwanden
De zijwanden achter de deuren zijn volledig nieuw ontworpen. Dat ziet er niet alleen beter uit, maar er zijn nu ook mooie ruime opbergvakken ontstaan. Van buitenaf kun je nu aan beide kanten de ruimte onder het bed bereiken en dat is praktisch. Ook de cabine achterwand is nieuw. Net als bij de DAF CF serie en bij de nieuwe Actrossen is de achterwand een stuk ‘uitgedeukt’. Daardoor is er ruimte ontstaan voor een breder bed, en dat is winst. Verder is de bumperpartij met de koplampen vernieuwd, zijn er nieuwe spiegelhuizen aangebracht en die een nuttige bijdrage leveren aan het zicht rondom. De bediening van de AS Tronic automaat is verhuisd naar de stuurkolom. Geen pientere pook meer op een console rechts naast de chauffeursstoel, maar meer bewegingsvrijheid op de motortunnel. Kortom, een behoorlijke opknapbeurt voor de Stralis. Het belangrijkste is het nieuwe dak van de Stralis, al zou je dat op het eerste gezicht niet zeggen. Er is naast het normale dak één hoogdak versie leverbaar. Dat hoge dak is veel hoger dan voorheen. De totale inhoud van de cabine groeide met maar liefst 1,8 kubieke meter dankzij dat nieuwe hoge dak. Uiteraard draagt ook de nieuwe cabine-achterwand een steentje bij aan de gestegen inhoudsmaat van de cabine. Boven de voorruit vind je nu drie forse kasten en twee aflegvakken. Verder is er een nieuwe schuiflade die onder het bed vandaan schuift. Het bovenblad daarvan fungeert ook als tafeltje. Het geheel ziet er goed uit en de kwaliteit lijkt stukken beter dan we in het verleden gewend waren van dit merk. Verder zijn er overal handige kastjes, klepjes en opbergvakjes. Zo zitten er vakjes voor je zonnebril in de deuren en zelfs onder de stoelen bevinden zich kastjes. De ruimte onder het bed is nu bereikbaar van buitenaf door grote deuren aan weerszijden. De bedden zelf zijn opnieuw ontworpen en als je kiest voor een onderbed uit één stuk dan krijg je een echte matras die op een lattenbodem ligt. De breedte valt met 70 centimeter een beetje tegen maar het bovenbed is tien centimeter breder. Bij dat bovenbed is een display gemonteerd waarmee je heel veel functies kunt bedienen. Met een simpele ingreep kun je die display echter bij het onderbed laten plaatsen. Als optie levert Iveco een dinette uitvoering met een tafeltje. De meeste chauffeurs zullen in de praktijk echter een normaal bed prefereren met opbergruimte eronder.

Cursor 10
De Cursor 10 motor is een relatief kleine krachtbron met zijn tien liter cilinderinhoud. Maar desondanks weet hij mooie prestaties neer te zetten. Het voor een dergelijke inhoud niet kinderachtige maximale koppel van 2100 Nm is voor handen tussen de 1050 en de 1500 toeren en dat merk je. Het geheim zit hem in de variabele geometrie van de turbolader. Je kunt het vergelijken met een tuinslang. Als je het gaatje kleiner maakt wordt de straal sterker. Zo werkt de variabele turbo ook. Bij lage toeren wordt de luchtdoorvoer geknepen waardoor de turbo toch power levert. Deze turbo zorgt voor heel veel souplesse en daarmee wordt de geringe cilinderinhoud ruimschoots gecompenseerd. De samenwerking tussen Iveco en ZF in de ontwikkeling van de AS-Tronic versnellingsbak bestaat al jaren en ooit was dit merk de eerste die deze bak leverde. Daarmee had Iveco een voorsprong op de concurrentie maar ook nu nog is de Cursor motor in combinatie met de AS-Tronic een regelrechte topper. De bak schakelt soepel en snel en ingrijpen is eenvoudig. Overigens is manueel ingrijpen maar heel zelden noodzakelijk. Zelfs op de venijnige klimmetjes in de Ardennen reageert de automaat heel vlot en alert.  Ook bergaf reageert de techniek prachtig, een tien met een griffel. De cruise control op 85 en de downhill mode op negentig en een kind kan de was doen. De ZF-intarder houdt de snelheid keurig binnen de perken en dat is een veilig gevoel. Dus is niet alleen de externe uitstraling van de Iveco Stralis sterk verbeterd, ook technisch zijn de geluiden positief. De dagen dat de Stralis minzaam lachend tot een vrachtauto van tweede garnituur werd veroordeeld zijn voorbij. Dat blijkt ook uit de reacties van de chauffeurs die even een kijkje kwamen nemen in de cabine. De Stralis slaat aan bij de chauffeurs, want ook zij weten inmiddels dat Iveco, net als MAN en DAF al jaren gebruik maakt van ZF transmissies en dat moet toch ergens goed voor zijn. Dat klopt ook want de Iveco Stralis schakelt, rijdt en stuurt als een mes dankzij de verbeterde software.

Conclusie
Er worden geen slechte vrachtwagens meer gemaakt. Het is een gegeven en de nieuwe Iveco Stralis bewijst dat. Misschien is het verstandig om het imago van het merk eens op te krikken en ook Iveco in de markt eens gelijke kansen te geven. We kunnen niet in de portemonnee van een transporteur of eigenrijder kijken. Maar aangezien men zijn geld maar een keer kan uitgeven is de nieuwe Iveco Stralis een overwegen meer dan waard. Iveco heeft met de nieuwe Stralis een heel fijne auto neergezet met prima rijeigenschappen en dito verbruik. Die combinatie van bratwurst en spaghetti smaakt uitstekend en rijdt prima.