bijtanken
| 08:10 | Bert Mateboer

Bijtanken: lachen of huilen?

Je zou er om kunnen lachen, als het niet zo triest was. De beroepschauffeur die zo cruciaal is voor onze samenleving, die tijdens de vorige lockdown met applaus werd ontvangen bij de supermarkten, die is nu de vergeten groep.

De chauffeur mag de hele dag in zijn cabine zitten om de broodnodige spullen door het land te vervoeren en moet daar ook maar gewoon in blijven zitten om er de avondmaaltijd te gebruiken. En in zijn eentje de avond verder door te brengen. Restaurants mogen wel open zijn voor de hotelgasten: waarom dan niet open voor gasten die die in een hotelkamer (lees: cabine) op het parkeerterrein overnachten? Moderne slavernij vind ik het. Zo ga je nog niet met een huisdier om.

De minister is door petities, open brieven en oproepen in tv-uitzendingen gevraagd om ook voor vrachtwagenchauffeurs een uitzondering te maken. Om voor hen toch de wegrestaurants open te laten. Zodat ze aan het eind van een lange dag nog ergens terecht kunnen voor een maaltijd en een ontspannen moment. Controleren of het alleen chauffeurs zijn die binnenkomen, is eenvoudig: laat de chauffeurs hun chauffeurskaart of rijbewijs tonen. De overbekende boa kan eventueel nog even binnenstappen om te kijken of er geen ‘insluipers’ zijn en geregeld is het.

Tijdens de vorige ‘intelligente’ lockdown hebben veel chauffeurs het einde daarvan op hun tandvlees gehaald. En die lockdown vond in het voorjaar plaats: de dagen werden langer en je kon vaak buiten zitten. Nu gaan we de winter in; om zes uur is het donker. Depressie liggen op de loer, met alle gevolgen van dien voor de verkeersveiligheid.

De minister was snel klaar met alle verzoeken om een uitzondering te maken. Het antwoord is: nee, de wegrestaurants blijven dicht. Om haar betrokkenheid te tonen, heeft de minister wel aangekondigd om zelf voortaan alle avonden op de achterbank van haar dienstauto door te brengen en daar de maaltijd te nuttigen. Die laatste zin is natuurlijk een grap. Denk maar niet dat ze zich in Den Haag ook maar één seconde in het leven van een chauffeur zullen verdiepen. Ja, als er straks weer mag worden gestemd , weten ze je vast weer te vinden… Met een beetje mazzel klappen ze dan ook nog voor ons.

Bert Mateboer
Redacteur Truckstar

1 Reactie
  1. Lachen of huilen , het helpt allebei niet . Het is natuurlijk te triest voor woorden om te zien dat er niemand is , ook de de chauffeur zelf niet , die zich hard maakt voor deze groep .
    Eenheid maakt macht om iets af te dwingen maar klagen op de sociale media en onzinnige ideeën van werknemersbonden gaat niet helpen .

Meepraten? Schrijf hier jouw reactie